Wywiad z Oliwią Jakubik

Oliwia Jakubik wywiad cala fotka do tekstuDLACZEGO PRACUJESZ Z DZIEĆMI? JUŻ WYBIERAJĄC STUDIA AKTORSKIE NA WYDZIALE LALKARSKIM ZDAWAŁAŚ SOBIE Z PEWNOŚCIĄ SPRAWĘ, ŻE BĘDZIESZ GRAŁA GŁÓWNIE DLA DZIECI. TO BYŁ ŚWIADOMY WYBÓR?

Pracuję z dziećmi, bo lubię. Kiedy decydowałam się, by zdawać do Szkoły Teatralnej, i był to świadomy wybór, absolutnie nie wiedziałam, co mnie czeka w trakcie studiów jak i tuż po. Chciałam przeżyć niesamowitą przygodę. Na trzecim roku brałam udział w dwuosobowym dyplomie dla dorosłych, w którym grałam zarówno w żywym planie jak i z lalkami i różnymi formami plastycznymi. To mnie przekonało, że teatr lalek może być bardzo ciekawy i że daje dożo możliwości wyrazu. Lalki i teatr formy są nie tylko propozycją dla dzieci. Ja dobrze się czuję zarówno grając dla dzieci jaki i dla dorosłych.

SKĄD POMYSŁ NA AUTORSKIE WARSZTATY SKIEROWANE DO DZIECI?

Poczułam, że chcę mieć żywy kontakt z dziećmi jako ja, Oliwia Jakubik. Na scenie zawsze jestem jakąś postacią. Chciałam wyjść do dzieci z teatrem w formie warsztatów i pokazać, jak świat teatru jest bogaty i piękny, nie tylko kiedy jest się widzem i obserwatorem, ale również uczestnikiem.

JAK NA TWOICH WARSZTATACH KORZYSTAJĄ NAJMŁODSI? CZEGO SIĘ UCZĄ, CO ZYSKUJĄ?

Na warsztatach uczymy się elementarnych zadań aktorskich, jak poprawnie mówić, chodzić po scenie, kreować postać. Uczymy się również, jak przy pomocy przedmiotów codziennego użytku tworzyć teatr lalki i przedmiotu. Myślę, że największą korzyścią takich warsztatów jest pobudzenie wyobraźni.

JAK POWSTAWAŁA FORMUŁA TWOICH WARSZTATÓW? CZY MODYFIKOWAŁAŚ JĄ, ZDOBYWAJĄC DOŚWIADCZENIE, WIDZĄC, CO DZIECI LUBIĄ, A CO ODRZUCAJĄ?

W trakcie pracy z dziećmi nabrałam doświadczenia i już wiem, że często jak sobie zrobię dokładny plan i chcę się go sztywno trzymać to w trakcie okazuje się, że dzieci nie mają inne potrzeby. Nauczyłam się zatrzymywać w momencie, kiedy widzę, że są zainteresowane i drążą dany temat, a z kolei i przyspieszać, kiedy dostrzegam znudzenie. Po latach pracy z dziećmi widzę, że nie mogę zakładać, że uda mi się zrealizować dany plan od początku do końca. Czasami nawet trudno dobrnąć do połowy planu, bo w trakcie wychodzi coś ciekawego, nieprzewidzianego i spontanicznego, dla mnie nieznanego. W takich sytuacjach staram się dopasować i reaguję na bieżąco. Podczas pracy warsztatowej jestem otwarta na nowe pomysły i propozycje dzieci, o ile są one spójne z tematyką zajęć. Bardzo ważne jest dla mnie, by dzieci na zajęciach miały dobrą i bezpieczną zabawę.

PO CO NAM WYOBRAŹNIA? CZY DZIECI POWINNY JĄ ĆWICZYĆ I ROZWIJAĆ?

Wyobraźnię można wykorzystać do twórczego i kreatywnego życia. Warto ją ćwiczyć i rozwijać już od najmłodszych lat.

NA JEDEN Z TWOICH WARSZTATÓW DZIECI MAJĄ PRZYNIEŚĆ Z DOMU DWA PRZEDMIOTY STARE ALBO SWOJE ULUBIONE. CO TY BYŚ PRZYNIOSŁA?

Dwie stare rzeczy z historią i po przejściach życiowych to torebka po prababci i taka mała szuflada od stolika, w której trzymam kartki. Dwie ulubione rzeczy to dzwoneczek, który służy mi jako wisiorek do kluczy, a druga rzecz, którą bardzo lubię to mój rower.